tula tungkol sa tourism

Mga Tagalog na Tula sa Pilipinas

Tula | mga halimbawa ng mga tagalog na tula sa pilipinas | koleksyon ng mga tulang tagalog | talambuhay ng mga makata | poems in filipino.

MAKABAGONG TULA ALAY SA BORACAY

Randy Santiago Boracay Island , Ligaya at Saya , Paraiso 2 comments

Share This:
Facebook
Twitter
Google+
Stumble

2 comments:

I translated this poem into Aklanon. Please see this link: http://owatkamatayonngabinaeaybaysagugma.blogspot.com/

well, the poem was quiet good. Para tuloy ang sarar pumunta sa Boracry Island.

Sumigaw ka...huwag magpigil! Tula nang tula! Comments from anonymous senders would not be entertained. Thank you.

Blog Archive

TULA: Kahulugan, Elemento, Uri, at mga Halimbawa ng Tula

Sa pahinang ito ay matutunan mo kung ano ang tula , mga elemento nito, mga uri , at iba’t-ibang mga halimbawa ng tula.

Ano ang Tula?

Ang tula o panulaan ay isang masining na anyo ng panitikan na naglalayong maipahayag ang damdamin ng makata o manunulat nito. Kilala ito sa malayang paggamit ng wika sa iba’t ibang anyo at estilo. Nagpapahayag ito ng damdamin at magagandang kaisipan gamit ang maririkit na salita. Ito ay matalinghaga at kadalasang ginagamitan ng tayutay .

Ang tula ay binubuo ng mga saknong at ang mga saknong ay binubuo ng mga taludtod. Karaniwan itong wawaluhin, lalabindalawahin, at lalabing-animing pantig. Ang kalipunan ng mga taludtod ay tinatawag na taludturan o saknong.

SEE ALSO: EPIKO: Ano ang Epiko at mga Halimbawa Nito

Mga Elemento ng Tula

Ang tula ay may walong (8) elemento. Ito ay ang mga sumusunod:

Tumutukoy sa kung paano isinulat ang tula. Ito ay may apat (4) na anyo.

Malayang taludturan – walang sinusunod na sukat, tugma, o anyo. Ito ay karaniwang ayon sa nais ng manunulat. Ang mga tulang isinulat ni Alejandro Abadilla ang halimbawa ng mga tulang nasa anyong malayang taludturan.
Tradisyonal – may sukat, tugma, at mga matalinhagang salita. Ang ilan sa mga halimbawa ng tulang nasa anyong tradisyonal ay ang mga tulang isinulat ni Dr. Jose Rizal, isa na dito ang “ Isang Alaala ng Aking Bayan “.
May sukat na walang tugma – mga tulang may tiyak na bilang ang pantig ngunit ang huling pantig ay hindi magkakasingtunog o hindi magkakatugma.
Walang sukat na may tugma – mga tulang walang tiyak na bilang ang pantig sa bawat taludtod ngunit ang huling pantig ay magkakasintunog o magkakatugma.

2. Kariktan

Ito ang malinaw at hindi malilimutang impresyon na natatanim sa isipan ng mga mambabasa. Ang kariktan ay elemento ng tula na tumutukoy sa pagtataglay ng mga salitang umaakit o pumupukaw sa damdamin ng mga bumabasa.

Ang persona ng tula ay tumutukoy sa nagsasalita sa tula. Kung minsan, ang persona at ang makata ay iisa. Maari rin naman na magkaiba ang kasarian ng persona at makata. Maaari rin na isang bata, matanda, pusa, aso, o iba pang nilalang.

Ito ay tumutukoy sa grupo ng mga taludtod ng tula. Ito ay maaring magsimula sa dalawa o higit pang taludtod.

Ito ang bilang ng pantig ng tula sa bawat taludtod na karaniwang may sukat na waluhan, labing-dalawahan, at labing-animan na pantig.

6. Talinhaga

Kinakailangan dito ang paggamit ng mga tayutay o matatalinhagang mga pahayag upang pukawin ang damdamin ng mga mambabasa.

7. Tono o Indayog

Tumutukoy sa paraan ng pagbigkas ng bawat taludtod ng tula. Ito ay karaniwang pataas o pababa.

Ito ay ang pagkakasingtunog ng mga salita sa huling pantig ng bawat taludtod ng tula. Sinasabing may tugma ang tula kapag ang huling pantig ng huling salita ng bawat taludtod ay magkakasintunog. Nakagaganda ito ng pagbigkas ng tula. Ito rin ang sinasabing nagbibigay sa tula ng angkin nitong himig o indayog.

SEE ALSO: ALAMAT: Kahulugan at Halimbawa ng mga Alamat

Mga Uri ng Tula

Ang tula ay may apat (4) na uri. Ito ay ang sumusunod:

1. Tulang Liriko

Ang tulang liriko o pandamdamin ay uri ng tula kung saan itinatampok ng isang makata ng kanyang sariling damdamin, iniisip, at persepsyon. Puno ito ng masisidhing damdamin ng tao tulad ng kalungkutan, pag-ibig, kaligayahan, kabiguan at iba pa. Sa kabila ng pagiging maikli, ito ay sapat upang maipahayag ang damdamin ng manunulat. Ang halimbawa ng tulang ito ay ang Florante at Laura na isinulat ni Francisco Baltazar .

2. Tulang pandulaan

Ang tulang pandulaan ay karaniwang itinatanghal sa mga entablado at ang mga linyang binibigkas ng bawat karakter ay patula. Ito ay naglalarawan ng mga tagpong lubhang madula na maaring makatulad, makaparehas, o maiba sa nagaganap sa pang araw-araw na buhay.

3. Tulang pasalaysay

Ito ay nagsasalaysay o naglalarawan ng makulay at mahahalagang pangyayari sa buhay na matatagpuan sa mga linya o berso na nagbabahagi ng isang kwento. Ang halimbawa ng tulang ito ay ang Ibong Adarna ni Jose dela Cruz o mas kilala sa tawag na “Hoseng Sisiw”.

4. Tulang patnigan

Ang tulang patnigan ay kilalang tulang sagutan sapagkat ito ay itinatanghal ng mga nagtutunggaliang makata ngunit hindi sa paraang padula kundi sa paraang patula na tagisan ng talino at katuwiran ng mga makata. Karaniwan itong tinatawag na balagtasan kapag itinatanghal sa entablado.

SEE ALSO: MAIKLING KWENTO: Uri, Elemento, Bahagi at Mga Halimbawa

Mga Halimbawa ng Tula

Tula Tungkol sa Bayan

Tula Tungkol sa Crush

Tula tungkol sa edukasyon, tula tungkol sa guro, tula tungkol sa ina, tula tungkol sa kaibigan, tula tungkol sa kalayaan, tula tungkol sa kalikasan, tula tungkol sa magulang, tula tungkol sa pag-ibig, tula tungkol sa pamilya, tula tungkol sa pangarap, tula tungkol sa sarili, tula tungkol sa wika, mga halimbawa ng tula tungkol sa bayan, isang tula sa bayan.

ni Marcelo H. Del Pilar

Sa iyong kandungan tinubuang lupa, paung nalilimbag ang lalong dakila, narito rin naman ang masamang gaua, na ikaaamiis ng puso’t gunita.

Ang kamusmusan ko kung alalahanin, halaman at bundok, yaman at bukirin, na pauang naghandog ng galak sa akin, ay inaruga mo bayng ginigiliw.

Ipinaglihim mo nang ako’y bata pa, ang pagdaralitang iyong binabata, luha’y ikinubli’t nang di mabalisa, ang inandukha mong musmos kong ligaya.

Ngayong lumaki nang loobin ng langit, maanyong bahagya yaring pag-iisip, magagandang nasa’y tinipon sa dibdib, pagtulong sa iyo baying iniibig.

Ngayon na nga lamang, ngayon ko natatap ang pagkadutsa mo’t naamis na palad. sa kaalipunan mo’y wala nang nahabag, gayong kay-raming pinagpalang anak!

Sa agos ng iyong dugong ipinawis, marami ang dukhang agad nagsikimis, samantalang ikaw, Bayang iniibig, ay hapung-hapo na’t putos nang gulanit.

Santong matuid mo ay iginagalang, ng Diyos na lalong makapangyarihan na siya ngang dapat na magbigay dangal, bagkus ay siya pang kinukutyang tunay.

Nguni’t mabuti rin at napupurihan, sa paghahari mo itong pamamayan, sapagka’t nakuhang naipaaninaw, na dito ang puno’y din a kailangan.

Kung pahirap lamang ang ipadadala, ng nangagpupuno sa ami’y sukat na ang hulog ng langit na bagyo’t kolera lindol, beriberi madla pang balisa.

Pag-ibig sa Tinubuang Lupa

ni Andres Bonifacio

Aling pag-ibig pa ang hihigit kaya Sa pagkadalisay at pagkadakila Gaya ng pag-ibig sa Tinubuang lupa? Aling pag-ibig pa? Wala na nga, wala.

Ulit-ulitin mang basahin ng isip at isa-isahing talastasing pilit ang salita’t buhay na limbag at titik ng isang katauhan ito’y namamasid.

Banal na pag-ibig pag ikaw ang nukal sa tapat na puso ng sino’t alinman, imbit taong gubat, maralita’t mangmang nagiging dakila at iginagalang.

Pagpupuring lubos ang palaging hangad Sa bayan ng taong may dangal na ingat, Umawit, tumula, kumanta’t sumulat, Kalakhan din niya’y isinisiwalat.

Walang mahalagang hindi inihandog Ng may pusong mahal sa Bayang nagkupkop, Dugo, yaman, dunong, katiisa’t pagod, Buhay ma’y abuting magkalagut-lagot.

Bakit? Alin ito na sakdal ng laki, Na hinahandugan ng buong pagkasi, Na sa lalong mahal nakapangyayari, At ginugulan ng buhay na iwi?

Ito’y ang Inang Bayang tinubuan: Siya’y ina’t tangi sa kinamulatan Ng kawili-wiling liwanang ng araw Na nagbigay-init sa buong katawan.

Kalakip din nito’y pag-ibig sa Bayan, Ang lahat ng lalong sa gunita’y mahal, Mula sa masaya’y gasong kasanggulan Hanggang sa katawa’y mapasa-libingan.

Sa aba ng abang mawalay sa bayan! Gunita ma’y laging sakbibi ng lumbay, Walang alaala’t inaasa-asam Kundi ang makita’y lupang tinubuan.

Pati ng magdusa’y sampung kamatayan Wari ay masarap kung dahil sa bayan At lalong mahirap. Oh, himalang bagay! Lalong pag-irog pa ang sa kanya’y alay.

Kung ang bayang ito’y masasa-panganib At siya ay dapat na ipagtangkilik, Ang anak, asawa, magulang, kapatid; Isang tawag niya’y tatalikdang pilit.

Hayo na nga, hayo, kayong nagabuhay Sa pag-asang lubos ng kaginhawahan At walang tinamo kundi kapaitan, Hayo na’t ibangon ang naabang bayan.

Kayong nalagasan ng bunga’t bulaklak Ng kahoy ng buhay na nilanta’t sukat, Ng bala-balaki’t makapal na hirap, Muling manariwa’t sa baya’y lumiyag.

Ipahandug-handog ang buong pag-ibig At hanggang may dugo’y ubusing itigis; kung sa pagtatanggol, buhay ay mapatid, Ito’y kapalaran at tunay na langit.

Isang Alaala Ng Aking Bayan

ni Jose Rizal

Nagugunita ko ang nagdaang araw ng kamusmusang kong kay sayang pumanaw sa gilid ng isang baybaying luntian ng rumaragasang agos ng dagatan; Kung alalahanin ang damping marahan halik sa noo ko ng hanging magaslaw ito’y naglalagos sa ‘king katauhan lalong sumisigla’t nagbabagong buhay

Kung aking masdan ang liryong busilak animo’y nagduruyan sa hanging marahas habang sa buhangin dito’y nakalatag ang lubhang maalon, mapusok na dagat Kung aking samyuin sa mga bulaklak kabanguhan nito ay ikinakalat ang bukang liwayway na nanganganinag masayang bumabati, may ngiti sa lahat.

Naalaala kong may kasamang lumbay ang kamusmusan ko nang nagdaang araw Kasama-sama ko’y inang mapagmahal siyang nagpapaganda sa aba kong buhay. Naalaala kong lubhang mapanglaw bayan kong Kalambang aking sinilangan sa dalampasigan ng dagat-dagatan sadlakan ng aking saya’t kaaliwan

Di miminsang tumikim ng galak sa tabing-ilog mong lubhang mapanatag Mababakas pa rin yaong mga yapak na nag-uunahan sa ‘yong mga gubat sa iyong kapilya’y sa ganda ay salat ang mga dasal ko’y laging nag-aalab habang ako nama’y maligayang ganap bisa ng hanging mo ay walang katulad.

Ang kagubatan mong kahanga-hanga Nababanaag ko’y Kamay ng Lumikha sa iyong himlayan ay wala nang luha wala nang daranas ni munting balisa ang bughaw mong langit na tinitingala dala ang pag-ibig sa puso at diwa buong kalikasa’y titik na mistula aking nasisinag pangarap kong tuwa.

Ang kamusmusan ko sa bayan kong giliw dito’y masagana ang saya ko’t aliw ng naggagandahang tugtog at awitin siyang nagtataboy ng luha’t hilahil Hayo na, bumalik ka’t muli mong dalawin ang katauhan ko’y dagling pagsamahin tulad ng pagbalik ng ibon sa hardin sa pananagana ng bukong nagbitin.

Paalam sa iyo, ako’y magpupuyat ako’y magbabantay, walang paghuhumpay ang kabutihan mo na sa aking pangarap Nawa’y daluyan ka ng biyaya’t lingap ng dakilang Diwa ng maamong palad; tanging ikaw lamang panatang maalab pagdarasal kita sa lahat ng oras na ikaw ay laging manatiling tapat.

SEE MORE: Tula Tungkol sa Bayan (14 Tula)

Tula para kay Crush

ni bitoks001

Naalala ko pa ang itsura mo Nung una kang magpakita sa harap ko May salamin at maigsi ang buhok mo Di mo alam natulala ako sayo

Ang lihim ko na pag tingin Di ko na lang sasabihin Sulyap lang mula sa akin Saglit lang at di mo pansin

Simpleng minamasdan ka Bat di ako nag sasawa Wala ka mang ginagawa Sayo ako’y namamangha

Pero ako’y nagtataka Ano nga ba ang meron ka Bat sayo ko nakikita Bagay na wala sa iba

Hindi ako makatingin ng direcho Sa titig mo kapag magkausap tayo Nakakakilig, kailangang lumiko Patay malisya nalang ang palusot ko

Siguro ako ay iyong nakilala Sa mga walang kwenta ko na patawa Pero bakit hindi kita mapasaya San ba ang kiliti mo di ko makita

Pero ako’y lalayo at aalis na makilala ka’y magandang ala ala Hinding-hindi mo na to malalaman pa Sapat nang akin nalang itong mag-isa

Kung hindi lang dahil sa kaibigan ko Na may hinala sa akin tungkol sayo Kabisado na kasi ako ng loko Nalaman mo tuloy aking tinatago

Seryoso naman at totoo Sinasabi man ng pabiro Huwag ka nang mag rereklamo Korni ang joke ko na seryoso

Para kay Crush

Nung una pa lang kitang nakita Lintek na kupido Pinana agad ang puso ko Kaya ang lakas ng tama sa’yo.

Tila mata’y naka-stick glue At ika’y nakidikit na sa puso ko Naghihintay na mahawakan ang iyong kamay At kung pwedeng sayong tabi na mamatay.

Dahil sa iyong angking kagwapuhan Kaya naghahari ang aking kalandian Tila di mapakali Tulad ng kiti-kiti.

Nang yumingin ka sa akin Sabay sabi ng “hi” sakin Parang ako’y biglang hihimatayin Sabay sabi ng “Oh God, thank you for blessing”.

O “crush” ko Na “soon to be husband” ko Na hanggang sa “growing old with you” Maniniwala na ako sa “forever” pag ikaw ang makakasama ko.

ni BlackBallpens

Isinulat ko itong madamdaming tula Dahil sa pagtibok ng puso kong bigla Alam kong ito’y hindi kapani-paniwala Ngunit dahil sa’yo ako’y naging isang makata.

Hindi ko mapigilan ang aking nararamdaman Sa lalaking ito’y lubhang tinamaan Kung hindi ako nagkakamali, _________ ang kanyang pangalan.

Nung una naming pag-uusap Parang ako’y nasa ulap Siya lang ang pinakamimithing pangarap.

Ipagdarasal ko sana ito ay mabasa Ng taong laman nitong istorya Pinapangako kong ako’y hindi lilingon sa iba Basta’t siguraduhin niyang ako’y hindi pinapaasa.

SEE MORE: Tula Tungkol sa Crush ( 6 Tula)

Ang Mahiwagang Edukasyon

ni Medyobadgerl

Mahiwagang edukasyon Nagbibigay impormasyon Upang matapos ang misyon At maabot ang ambisyon

Ito ay pahalagahan Nagbibigay kaalaman Pumapasok sa isipan Tulong sa pangangailangan

Solusyon sa kahirapan Susi sa kinabukasan At tungo sa kaunlaran Tagumpay ay makakamtan

Ito ay tanging pamana Ng ating ama at ina Bigay ng Poong Maykapal Dapat ay minamahal

ni Lorna C. Cantes

Edukasyon ang daan tungo sa tagumpay, Sa isang lipunang matatag at matibay. Sandalan at sandata sa kinabukasan, Ang siyang maghuhubog ng mga kaisipan.

Kung ang edukasy0n ay matatamasa, Tiyak ang liwanag, matatanaw mo na. Matutunan nating gamitin sa tama, Kaalamang taglay ito ang tunay na panangga.

Gabay ng PANGINOON lagi sana’y hingin, Ng taong katulad mong may mabuting layunin. Hangad ay mapaunlad ang buhay na angkin, Makapaglingkod din sa mga taong ginigiliw.

Pinanday sa mag-aaral, de kalidad na edukasyon, Heto na’t makakamit sa buhay na may layon. Pagkat dito sa MHS na nagsilbing kaagapay, Upang gintong aral ay tumatak sa buhay.

Susi sa Kinabukasan

ni Remarkable Jose

Kaalamang taglay kailangang tunay Sandatang dapat taglayin ninunman Dahil gamit natin sa pang araw-araw Na matatagpuan sa edukasyon lang

Edukasyong hanap nasa eskwelahan Tinuturong ganap ng gurong mahusay Sa mag-aaral sa iba’t ibang lugar Taglay ang araling mahalagang tunay

Makamit ito ay walang kasing saya Sapagkat dala ay magandang simula Simula sa isang magandang biyaya Dala ay tagumpay maging dalubhasa

Kahit mahirap babatain tunay Makamit lamang ang tamang kaalaman Na magiginng daan sa ating tagumpay Dahil ito’y susi sa magiging buhay

Natutunan natin gamitin sa tama Upang ang tadhanang nakatakday saya Kaalamang taglay ito ang panangga Sa buhay natin na puro na problema

SEE MORE: Tula Tungkol sa Edukasyon (10 Tula)

Ang Aking Guro, Aking Bayani!

ni Russel S. Mapilar

Paggising sa umaga, Diwa’y inaantok pa Ngunit tayo’y papasok na Papasok na sa eskwela

Simula pagkabata hanggang sa pagtanda Kayo ay tumayong pangalawang ama o ina Nariyan para gumabay at mag-aruga, Pasasalamat lamang ay nararapat itakda.

Sa aking paglaki Di iniisip mga pagkakamali, Ngunit ngiti lamang syang sinukli, At mga payong sa lungkot ay humahawi.

Kayo ay laging kaalalay, Nagbibigay kulay sa aking buhay, Sya ring karamay sa kabiguan at lumbay Ikaw na nga guro, susi sa aming tagumpay.

Kaya’t ako ay nagpapasalamat sa inyo Mga minamahal at ginigiliw na guro ko Walang pag-aalinlangang ipapakita ko Ikaw aking guro bayani ng buhay ko!

Sa Mga Guro

ni Donward Cañete Gomez Bughaw

Kapagka ang yeso ang ipinambato Doon sa madaldal na estudyante mo, At saka-sakaling tamaan ang ulo, Bala ang babalik sayo mismong noo!

Kapagka pambura’y ipahid sa mukha Niyong mag-aaral na tatanga-tanga, Pakaiwasan mo’t baka maging kawa Yaong igaganti sa iyong ginawa!

Kapagka ang pluma ang siyang ginamit Sayong panghuhusga’y mag-ingat na labis; Sapagkat di tinta yaong ipapalit, Kundi ang dugo mong mas nakakahigit!

Kapagka ang luha’y mamatak sa lupa Niyong estudyanteng labis na nagdusa– Pakaasahan mo’t gaganti ang bata, Ika’y sisingilin hanggang sa pagtanda!

Guro, Nasa Langit Ang Iyong Paraiso

ni B. del Valle

Hatinggabi, nagbabasa sa malamlam na ilawan, Naglalamay samantalang ang iba ay nahihimlay, Samantalang ang marami’y nasa binggo, nagsusugal, Nasa sine, nasa “night club”, naglalasing, nagsasayaw.

Madalas na malipasan ng gutom sa di-pagkain Sa oras na kailangan… pagkabigat na gawain! Hanggang doon sa tahana’y dala-dala ang iksamen, Kaya’t siya kung matulog ay hatinggabing malalim.

At lalo nang ang isipa’y gulung-gulo, naghihirap Kung sa kanyang pagtuturo’y pasakit ang niyayakap Pagkatapos na gampanan ang tungkuling iniatas, Ang katawa’y nanghihina’t ang tinig ay nababasag.

Ang marami’y natutuyo at ang tungo’y sa libingan, Lalo na kung sa iskwela’y mga batang walang galang Ang palagi nang kaharap sa umaga’t maghapunan, Mga batang di na kayang patuwirin ng magulang.

Ang sariling kabutihan ay kanilang nililimot, pinapatay ang damdamin nitong dibdib sa pag-irog, sa gawaing pagtuturo ang diwa ay nakabalot, at ang pintig nitong puso’y di pansin ang lumuluhog.

Natutuwa kung marinig ang papuring walang laman: “Kung ikaw ma’y nagsasalat sa salapi’t karangyaan, Nasa iyo namang lahat ang papuri at parangal Pagka’t tapat kang maglingkod sa bayan mong minamahal.”

Nagagalak pag narinig ang pangakong di-natupad: “Ang sahod mong kakarampot, may pag-asang magkadagdag Pag dumating ang panahon na ang kaban ay bumigat.” O pag-asang naluluoy at sa hangi’y lumilipad!

SEE MORE: Tula Tungkol sa Guro (21 Tula)

Duyan ng Bulaklak Para kay Inay

ni Rolando S. Soliven

Nais kong magtanong sa lahat ng dilag, Pa’no ba uuriin ang ganda ng bulaklak? Sa bango bang angkin na hatid ay galak O sa rikit na taglay na nakabibhag?

Ang bango’t samyo ba ay makasasapt Sa lahat ng hirap pwede bang itapat? Sa pagod at pagal ba ay mailalapat. Matatanggal nga ba, papawiin lahat?

Kay raming bulaklak na nagwawagayway Ang angking karikitan ay abot ng kamay Nguni pa’no pipiliin ang dapat na alay Sa babaeng nagtangig ang tawag ay “Inay”?

Sa lahat ng hirap, sa lahat ng pagod Lahat niya’y binigay sa anak na lingkod. Dusa’y ‘di iindahin kahit na hilahod Kahit pa bagsak na, bali ang gulugod.

Ang luha sa mata ng anak na irog Kanyang pupunasan ng kamay at hagod At saka hahagkan ng labing malambot Upang takot sa dibdib mabaon sa limot.

Ikaw ang sandigan mula ng maliit, Ikaw ang panangga kay Tatay na galit. Lahat ng hiniling ibinigay pilit Kahit ayaw at masakit mata ay pinikit.

Ang pagmamahal mo ay walang kawangis Ikaw ang lunas ko sa aking pagtangis Sa lahat ng supling walang ninais, Kundi ang mahalin, arugaing labis.

Hindi man sumapat, lahat ng bulaklak Nawa ang tula ko’y magdulot ng galak. Maging “Duyan” nawa ng diwa mo “Nanay” Payapang sandali… makamtan sa alay…

ni Emelita Perez Baes

Sa aking kamusmusang balot ng kalungkutang iniwanan ni Itay, sa mulat kong paningi’y naiwanan ang latay na naumang kay Inay; labing-anim na matang ipinauunawa’y lantay na pagmamahal, ang kanyang kinapiling sa pakikipaghamok sa kinaparoonan!

May aninaw ng dilim ang wisik ng siphayong sa puso ay pangwindang, na kanyang katuusan upang ang mga bunso sa aral ay tustusan; ito’y mga gawing di malirip ng diwa’t di mabata ng laman ngunit magpapayabong ng walong pintig buhay at walong kaisipan.

Haba ngang nagtatagal ay lalong bumibigat iyang mga dalahin nitong mahal kong Inang may matibay na. dibdib sa dusa at tiisin; at iyang mga supling na kulang pa ang malay ay kung pakaisipin kanyang naitaguyod sa sipag at tiyagang kay hirap patigilin!

May kurus s’ya sa dibdib handang magpakasakit at handa ring magtiis, mayroon siyang sagot at laging handang tugon sa mga suliranin; mapagpala n’yang kamay panghaplos ng dusa at panlunas sa sakit, mapagmahal na dibdib ay mapagsusukdulan ng mga hinanakit.

Kinalong niyang lahat iyang kapalaluang katambal ng pagluha at sa silid ng puso’y binigyang puwang niya, lahat ng mga hiwa; may hapdi man ang sugat na wala ng panlunas sa gasgas na hiwaga, karamay pa rin siya sa lahat ng sandaling pagkapariwara.

Ngayon nga’y kaarawan ng aking sintang ina . .. ika-limampu’t siyam, may putong siyang koronang mula sa ating Poong sa kanya ay gumabay; sa nagdaang panahon ng pagpapakasakit at tinamong tagumpay marmol siyang bantayog niyang kadakilaang walang makakapantay!

Siya nga ang babaing aking dadakilain sa lahat ng panahon, ngayong may isip na ko’y karapatan ko lamang na siya’y ipagtanggol; ipalasap sa kanya — itong pasasalamat na sa puso ay taos, ang kumot ng ginhawa’y ilulukob sa kanya ng buong pagkalugod!

Sa kanya ay alay ko ang halik ng pagsinta at ng mga pag-irog at mga panalanging nawa’y pagkalooban ng dugong dumadaloy ang nalalabing buhay na sa ugat ng puso ay pait ang bumalong nang kahit na sang saglit banaag na ligaya sa kanya’y mapakalong!

Ilaw ng Tahanan

ni Florimae Janiel

Ang sabi sa akin ng aking ina Ako ay galing sa sinapupunan niya; Sa bahay-bata niya kanya akong dala-dala Siyam na buwang singkad kanya akong inalala…

Nang ako’y magkaisip aking nasilayan Kung paanong mga anak kanyang alagaan; Sa langaw at lamok ‘di hahayaang madapuan Babantayan niya paglalaro mo sa lansangan…

Bago ka mag-aral tuturuan ka niya Sisimulan sa tama gamit yaong “Abakada”; Hindi ka niya kukurutin o kaya’y babatukan Ni luluhod sa asin o didipa sa harapan…

Ang pagluluto niya ay ubod ng sarap Piniritong bangus, sinigang na apahap; Bulanglang na gulay, pinangat na sapsap Adobo, mechado, afritada, at maski-pap…

Sa pananamit ay kanya kang iyaayos Plantsadong mga damit, malilinis na sapatos; Mamahaling medyas sa iyo’y kanyang isusuot Nang ang mga paa mo ay hindi magkapaltos…

Kahit nang magbinata ang anak niyang mahal Walang tigil ang pagpayo upang ‘di mapahamak; Sabi n’ya, “Sa ‘yong sinta’y ‘wag lubos na magmahal, at baka mabigo ka, puso mo ay mawasak!”

Kapag sumapit na ang anak sa graduation Ang ina niyang mahal ay full of appreciation; “Anak, ang galing mo, you did it, please go on” Siya ay nagsisilbing palaging inspirasyon…

Kahit mga anak niya ay mag-asawa na Naroon pa ring sumusubaybay sa kanila; Sukdulang tumulong galing sa kanyang bulsa Huwag lang maghirap ka sa pagpapamilya…

Ang aking masasabi ay iisa lamang Gaano man kalaki natamong katagumpayan; Sa likod ng anak ay may isang kaakbay Walang iba kundi ang mahal niyang Nanay!

SEE MORE: Tula Tungkol sa Ina (17 Tula)

Tunay Na Kaibigan

Kaibigan, naalala mo pa ba? Ang araw na lagi tayong magkasama? Ikaw at ako, tayong dalawa, ay masayang naghahabulan sa may kalsada.

Kaibigan, natatandaan mo pa ba? Nagkasakit ka’t sa iyo’y walang nag-alaga? Mabuti na lang naroon ako. Walang araw at gabing inalagaan kita.

Kaibigan, hindi mo ba nakalimutan? Ang pagtangi kong mahal pala kita? Nagulat ka, at napaurong ang dila. Natigilan, natahimik, at mulagat ang mata.

Kaibigan, sa tingin mo ba? Naiwaksi ko sa aking isipan na, Mahal mo ako noon pa, At hindi mo iyong sa’kin ipinagkaila.

Kaibigan, sampung taon na pala? Ikaw at ako ay buhay pa. Kahit uugod-ugod at matanda na, Pagmamahalan natin ay tunay na dakila.

Kaibigan, mahal na mahal kita…

Tatlong Lebel ng Kaibigan

ni Mark Ipil

Kaibigan, pinakamasakit na tinawag mo sa akin, Na lubhang kumirot at tumusok sa damdamin, Isang bagay na tumuldok sa aking naisin, Isang kirot at hapdi na kay hirap alisin.

Kaibigan, isang taong laging nandiyan, Hindi ka iiwan o lalayuan kailanman, Lahat ng sakit at luha mo’y maiintindihan, Hindi ka matiis kahit mapunta saanman.

Kaibigan, isang mapagpanggap na kaaway, Na palagi sayo’y nakangiti’t kumakaway, Ngunit sa iyong pagtalikod hanap ay away, Iyong pagbagsak ay kanyang tagumpay.

ni Pusang Tahimik

Kumusta aking kaibigan Na siya kong napagsasabihan Ng mga bagay na iniingatan At itinatago sa karamihan

Ako’y may mensahe kaibigan Ako’y mayroong naiibigan Handa ka na bang malaman Siya ay ang aking kaibigan

Tibok ng puso’y pinipigilan Ng isip na nangangatuwiran Damdamin ba’y ipagliliban Sa takot na siya ay lumisan

Dapat pa nga bang malaman Kung makasasakit ng kaibigan Itatago na lang sa isipan At manatili na lang na kaibigan

Alam ko’ng hindi makatuwiran Sana’y wala ka pang naiibigan Damdamin sayo lamang nakalaan At sa isip ikaw ang pinagsisigawan

Ngunit handa ka’ng pakawalan Kung sino man sayo’y nakalaan At pangako hindi ako masasaktan Kung liligaya ka naman

SEE MORE: Tula Tungkol sa Kaibigan (14 Tula)

Nasaan ang Kalayaan?

ni Kamalayang Kalayaan

Isang daang taon ang nakalilipas Marami pa rin ang naghihirap Isang daang taon ng pakikibaka Para sa ating ganap na paglaya

Tingnan mo sila walang pinagkaiba Sa mga dayuhan sa atin umalipusta Pinagdidiwang ang kalayaan Na hindi nila alam ang kahulugan

Nasaan ang kalayaan? Kung ang tiyan ay walang laman Nasaan ang kalayaan? Kung wala kang katarungan

Nasaan ang kalayaan? Nasaan ang kalayaan? Nasaan ang kalayaan? Aking Kababayan

Malaya na ba ang pilipino? Tanong ko sa sarili ko Malaya na ba ang pilipino? Itanong mo sa sarili mo

Sa ating mga ninuno na lumaban At nagbuwis ng buhay para sa bayan Ipagpatuloy natin ang laban Totoong kalayaan ng Anak ng Bayan

Nasaan ang kalayaan? Kung lupa mo’y kinakamkam Nasaan ang kalayaan? Kung wala kang karapatan

Sa Kalayaan ng Aking Bayan

ni Spie Principio

Sa isip ko, di yata natatamo ‘tong kalayaan ng aking bayang sinilangan sa kamay ng dayuhan.

Kahit na ilang taon ang nagdaan sa kasaysayan s’yang kaakibat pa rin paghihimasok ng dayuhan.

Sa ‘ting pangangalakal maging sa ‘ting pamamahala boses ng mga dayuhan siyang may timbang at halaga.

Paano na tayo at ang bukas patuloy ang hikahos pagdiriwang ng kalayaan kawalan, siyang saysay.

SEE MORE: Tula Tungkol sa Kalayaan (5 Tula)

ni Jose Corazon de Jesus

Dati akong panyo ng mahal na birhen Na isinalalay sa pakpak ng anghel; Maputi, malinis, maganda, maningning, Ang lahat sa langit, nainggit sa akin.

At ako’y ginamit sa kung saan-saan, Pamunas ng noo ni Bathalang mahal; Kung gabi’y kulambo’t kung araw’y kanlungan, Lalong pampaganda sa bukang-liwayway.

Kung umaga ako’y ginto sa liwanag, Karong sinasakyan ng Araw sa sinag; At kung gabi namang tahimik ang lahat, Dahilan sa Buwan, nagkukulay pilak.

Dati akong puti, busilak ang ganda, Sa Dios pamunas sa tuwi-tuwi na; Sa Birhen ay panyong pamahid sa dusa, At sa mga tala ay kulambo nila.

Dahilan sa ganyang dami kong gawain, Ako ay dumumi, lumungkot, umitim, At ang katawan kong ibig kong basain, Kapag lumitaw na, ulan ay darating.

At ngayon sa aki’y sawa na ang lahat, Di na nagunita ang lahat kong hirap, Dios ang may sabi: Ang aking pamunas Nang marumihan na’y tinawag kong ulap.

Sa Paglubog ng Araw

Jose M. Villena

Nagbabagang bolang ginto’y gumugulong sa kanluran, Dahan-dahan kung ibuyog sa maulap na hantungan; Ang katalik na maghapon ay aayaw na paiwan, Nakabuntot sa pag-isod mula roon sa silangan.

Kadilimang naghuhunab sa mababang panginori’y Pasalunong sumusunson sa luhaang takipsilim; Ang daluyong ay pataghoy kung humalik sa pampangin, Habang doon sa tumana’y dumadalit yaong hangin.

Ang akasya sa libingan ay nagtuping mga dahon At ang hayop na nagligaw sa pastula’y nagsiyaon; Alaala’y tiklop-tuhod sa bisitang nasa nayon, Samantalang ang dupikal sa simboryo’y lumulungoy.

O kaylungkot na tanawing iginuhit ng tadhana… O kaygandang panimdiming napupuntos ng hiwaga; Sa masining na damdami’y likhang-guro ni Bathala… Talinhaga’t salamisim sa daigdig ng Makata!

Kalikasan – Saan Ka Patungo?

ni Avon Adarna

Nakita ng buwan itong pagkasira, Mundo’t kalisakasan ngayo’y giba-giba, Ang puno – putol na, nagbuwal at lanta, Ang tubig – marumi, lutang ang basura.

Nalungkot ang buwan sa nasasaksihan, Lumuhang tahimik sa sulok ng damdam, At nakipagluhaan sa poong Maylalang, Pagkat ang tao rin ang may kasalanan.

Ang hanging sariwa, bilasa na ngayon, Nasira ng usok na naglilimayon, Malaking pabrika ng goma at gulong, Sanhi na ginawa ng pagkakataon!

Ang dagat at lawa na nilalanguyan Ng isda at pusit ay wala nang laman, Namatay sa lason saka naglutangan, Basurang maburak ang siyang dahilan!

Ang lupang mataba na bukid-sabana, Saan ba napunta, nangaglayag na ba? Ah hindi… naroon… mga mall na pala, Ng ganid na tao sa yaman at pera.

Mga sapa at ilog sa Kamaynilaan, Ginawa na ng tao na basurahan, At kung dumating ang bagyo at ulan, Hindi makakilos ang bahang punuan.

Ang tao rin itong lubos na dahilan, Sa nasirang buti nitong kalikasan, At darating bukas ang ganti ng buwan, Uunat ang kamay ng Poong Lumalang!

SEE MORE: Tula Tungkol sa Kalikasan (11 Tula)

Pagkalinga ng Magulang

ni Laurence B. Reyes

Saking pag unlad baon ang inyong aral Bilang papuri at sa inyo ay parangal Ang walang katapusang pasasalamat Ang pag ibig at karangalan ang dapat.

Sa aking pagmulat sa mundo ng kaligayahan Kayo ang aking lagging nadadamhan Sa aking paglaki dama pa rin ang aruga Hindi ko makalimutan ang pagmamahal at aruga

Sa pag aaruga at pag aalaga Sa pag ibig at iyong pagkalinga Sadyang tinakda ng ating kapalaran Patungo lamang sa tuwid na daan.

Ang pagbibigay ng natatanging aral Ang inyong anak ay nabusog sa pangaral Ang inyong pag ibig na para sa akin Tanging kabutihan ang nais hatid.

Naging daan patungo sa kabutihan Naging daan ng pag ibig sa tahanan Kayo ang pundasyon, mabuting samahan Maraming salamat sa pagmamahal.

Para sa aking Mahal na Magulang

ni Eden Diao Apostol

Ang buhay kong ito’y sa inyo nagmula Pangalawa sa Diyos na s’yang lumikha Utang ko sa inyo ang aking hininga Minahal, hinubog ng inyong kalinga.

Mga sakripisyo’y sadyang hindi biro Mula ng ako’y iniluwal sa mundo Pag-ibig na iniukol sa ‘ki’y totoo Pagmamahal ninyo’y nagsilbing lakas ko.

Ako’y tinuruan ng magandang asal Sa gitna ng hirap ako’y pinag-aral Upang ‘di mapariwara ang aking buhay Diplomang natanggap sa inyo ini-alay.

Ngayon ang buhay ko ay sadyang kay-palad Pangarap ko’y unti-unting natutupad Ito’y bunga ng ‘nyong dakilang paglingap Sa ‘king puso’y walang hanggang pasalamat.

Tula Para sa Aking Mahal na Magulang

ni Saira

Akoy gumawa ng isang tulain Para sa mga idolo kung tawagin Sila ang nagpalaki at nagaruga sa akin The best sa buhay ko na aking maituturing

Nang akoy isilang sa mundong ibabaw Ngiti sa labi ng aking mga magulang Parang akong isang anghel na nakahahalinang pagmasadan Kinasabikang hawakan ni ayaw pang bitawan

Nang akoy lumaki at magkaisip Magagandang aral sa akin ay pinasasambit Bawat letra at pangungusap ay aking isinasaisip Upang kahit saan man ako naroon ay aking mabitbit

Kayo ang dahilan ng aking paghinga Ako ay lumaki sa inyong kalinga Pag-ibig na wagas at napakadakila Hinubog ang damdamin isip ko at diwa

Kaya’t nagpapasalamat ako sa aking mga magulang Na nagsisikap magtrabaho umulan man o umaraw Ano mang pagod at hirap ang kanilang maranasan Mabuhay lang at maibigay ang aming mga pangangailangan

Kaya’t sa bawat hakbang sa landas kung tatahakin Masasayang ala-ala ay aking gugunitain Lahat ng pangarap ko ay aking tutuparin At sa dulo ng daan kaligayahan ay kakamtin

Araw, buwan, at taon pa man ang aking paghihirap At kahit ano mang pagsubok ang aking hinaharap Mananatiling matibay at magsusumikap Minamahal kong mga magulang kayo ang inspirasyon ko sa aking mga pangarap.

SEE MORE: Tula Tungkol sa Magulang (13 Tula)

Sa Pamilihan ng Puso

Huwag kang iibig nang dahil sa pilak Pilak ay may pakpak Dagling lumilipad Pag iniwan ka na, ikaw’y maghihirap.

Huwag kang iibig nang dahil sa ganda Ganda’y nagbabawa Kapag tumanda na Ang lahat sa mundo’y sadyang nag-iiba.

Huwag kang iibig sa dangal ng irog Kung ano ang tayog Siya ring kalabog Walang taong hindi sa hukay nahulog.

Huwag kang iibig dahilan sa nasang Maging masagana Sa aliw at tuwa Pagkat ang pag-ibig ay di nadadaya.

Kung ikaw’y iibig ay yaong gusto mo At mahal sa iyo Kahit siya’y ano, Pusong-puso lainang ang gawin mong dulo.

Kung ikàw’y masawi’y sawi kang talaga Ikaw na suminta Ang siyang magbata; Kung maging mapalad, higit ka sa iba.

Sa itong pag-ibig ay lako ng puso Di upang magtubo Kaya sumusuyo Pag-ibig ay hukay ng pagkasiphayo.

Isang aklat na maputi, ang isinusulat: luha! Kaya’t wala kang mabasa kahit isa mang talata. Kinabisa at inisip mulang ating pagkabata, tumanda ka’t nagkauban, hindi mo pa maunawa.

Ang pag-ibig, isipin mo, pag inisip, nasa puso; pag pinuso nasa isip, kaya’t hindi mo makuro. Lapitan mo nang matagal ang pagsuyo… naglalaho, Layuan mo at kay lungkot, nananaghoy ang pagsuyo.

Ang pag-ibig na dakila’y aayaw ng matagalan, Parang lintik kung gumuhit sa pisngi ng kadiliman. Ang halik na ubos-tindi, minsan lamang sa halikan, At ang ilog kung bumaha, tandaan mo’t minsan lamang.

Ang pag-ibig kapag duwag ay payapa’t walang agos, Walang talon, walang baha, walang luha, walang lunos. Ang pag-ibig na matapang ay puso ang inaanod Pati dangal, yama’t dunong nalulunod sa pag-irog.

Ang pag-ibig na buko pa’y nakikinig pa sa aral, Tandang di pa umiibig, nakikita pa ang ilaw, Ngunit kapag nag-alab na’t pati mundo’y nalimutan Iyan, ganyan ang pag-ibig, damdamin at puso lamang!

Kapag ikaw’y umuurong sa sakuna’t sa panganib Ay talagang maliwanag at buo ang iyong isip. Takot pa ang pag-ibig mo, hindi ka pa umiibig, Pag umibig, pati hukay ay aariin mong langit.

Iyang mga taong duwag na ang puso’y mahihina, Umibig man ay ano pa, di pag-ibig, kundi awa. Kailangan sa pag-ibig ay hirap at mga luha At ang duwag ay malayong sa pag-ibig dumakila.

Ang pag-ibig ay may mata, ang pag-ibig ay di bulag, Ang marunong na umibig, bawat sugat ay bulaklak. Ang pag-ibig ay masakim at aayaw sa kakabyak, O wala na kahit ano, o ibigay mo nang lahat!

“Ako’y hindi makasulat at ang nanay, nakabantay.” Asahan mo, katoto ko, hindi ka pa minamahal. Ngunit kapag sumulat na sa ibabaw man ng hukay Minamahal ka na niya nang higit pa kaysa buhay.

Kayo mga kabataang pag-ibig ang ninanais, kayo’y mga paruparong sa ilawan lumiligid. Kapag kayo’y umibig na, hahamakin ang panganib, At ang mga pakpak ninyo’y masusunog sa pag-ibig!

Kalupi ng Puso

Talaan ng aking mga dinaramdam, Kasangguning lihim ng nais tandaan, Bawat dahon niya ay kinalalagyan Ng isang gunitang pagkamahal-mahal.

Kaluping maliit sa tapat ng puso Ang bawat talata’y puno ng pagsuyo, Ang takip ay bughaw, dito nakatago Ang lihim ng aking ligaya’t siphayo.

Nang buwan ng Mayo kami nagkilala At tila Mayo rin nang magkalayo na; Sa kaluping ito nababasa-basa Ang lahat ng aking mga alaala.

Nakatala rito ang buwan at araw Ng aking ligaya at kapighatia. Isang dapithapo’y nagugunam-gunam Sa mga mata ko ang luha’y umapaw.

Anupa’t kung ako’y tila nalulungkot Binabasa-basa ang nagdaang lugod; Ang alaala ko’y dito nagagamot, Sa munting kaluping puno ng himutok.

Matandang kalupi ng aking sinapit Dala mo nang lahat ang tuwa ko’t hapis; Kung binubuksan ka’y parang lumalapit Ang lahat ng aking nabigong pag-ibig.

Sa dilaw mong dahong ngayon ay kupas na Ang lumang pagsuyo’y naaalaala, O, kaluping bughaw, kung kita’y mabasa Masayang malungkot na hinahagkan ka.

May ilang bulaklak at dahong natuyo Na sa iyo’y lihim na nangakatago, Tuwi kong mamasdan, luha’y tumutulo Tuwi kong hahagkan, puso’y nagdurugo.

SEE MORE: Tula Tungkol sa Pag-ibig (26 Tula)

Ang Aking Pamilya

mula sa suezylle.blogspot.com

Siguro, hindi na ako makakakita pa Ng pamilyang kasimbuo ng isang tula, Yung sama-sama ang mga talinghaga Sa hirap man o sa ginhawa

Yung kapag binabasa mo’y kumakanta Sa sala’y naglalaro’t nagpapatawa May pag-ibig na nadarama Sa bawat pahayag o taludtod nya.

Yung hindi kayang ilipad ng hangin Ang kanyang himig o adhikain May bagyo man o may rilim Matatag, umiindayog pa rin.

Yung ang mga salita ay may bisa Sa isip at galaw ng mga bata May paggalang sa mga matatanda Mga kapitbahay at mga bisita.

Pero ako ay nalulungkot Panahon nati’y iba ang ikot Sa mga makata ay may dulot Na paglayo at pagkalimot.

SEE MORE: Tula Tungkol sa Pamilya (8 Tula)

Bata (Ang Imposibleng Pangarap)

ni Karl Gerald Saul

Nais kong lumipad tulad ng ibon sa kalawakan Nais kong lumangoy gaya ng isda sa karagatan Nais kong maging leong mabangis na katatakutan ng lahat Nais kong maging serena na kumakanta habang lumalangoy sa dagat

Nais kong maging musikero na tumutugtog na mga instrumento Nais kong maging sikat na singer na hawak hawak ang mikropono Pagkat ako’y isang hamak na bata lamang na nangangarap ng imposible Lahat ng iya’y imposible kong makamit – imposibleng magawa

Sinong tutulong sa’kin? Sinong gagaba’y sa’kin? Wala, wala talaga, kung meron sino kaya? Sa pangarap ko lang talaga ito magagawa

Isang Pangarap

ni TheFrustratedWriter

Isang pangarap ang nais kong makamit Kahit ang pag-asang maabot ay kay liit Sa mga kislap ng tala ako ay nakatingin Hinihiling na sana ang pangarap ko ay dinggin.

Parang gabing madilim ang paligid ko Na nabubulag sa paghihirap at daing ng tao Kaya ang tanging pangarap ko Maging doktor upang hilumin ang kirot sa mundo.

Mali bang mangarap ang musmos na gaya ko At nagsisikap maabot ang mithiin ko Na ang layunin ay makaatulong sa kapwa Lalung-lalo na sa aking pamilya.

Isang pangarap na may mukha ang ligaya Tamis ng ginhawa at mga taong masaya Sa pamamagitan ng hiling kong ito Nawa’y matupad ang pangarap ko.

Patungo sa Tuktok

ni KLi

Kayraming lubak, alon ay malakas Tatagaan ang loob, sa daa’y maraming ahas Maraming kasama ngnit ikaw ay mag-isa Pagtaas ng tubig sa sapa, sa’yo ay walang kakarga

Natural lang ang umiyak at magpapadayak Pag-abot sa tuktok ay hindi basta at payak Minsan pa nga sa’yo ay maraming tatapak Pero ang payo ko sa’yo, sumayaw at pumalakpak

Hindi ka baliw sa iyong gagawin Ipakita ang galing at taas ng mithiin Daan naman talaga minsa’y mahirap tahiin Ngunit kapag umayaw, ika’y palpak na tatawagin

Matapos ang hirap, asahan mo ang sarap Damhin ang lasap ng natupad na pangarap Bawat pawis at dugo, kapalit ay karanasan at kamalayan Na sa iyo ngayon ay magsisilbing kayamanan

SEE MORE: Tula Tungkol sa Pangarap (10 Tula)

Para sa Aking Sarili

ni ClemsClements

Aking ikinukubli ang mga bawat panaghoy Sa aking sarili, patuloy pa rin ang daloy Kabataang nakaraan, sa akin nag-bigay daan Patungo sa kasalukuyang pinaglalaanan.

Mga nakaraang bata pa’y di na nais balikan Bawat ala-alang aking pinanghahawakan Sa saglit pa’y dumungis sa aking nakaraan Ngunit maayos na pag-iisip ang kinakailangan.

Dito ko napagtanto at nakapag-isip ng wasto Para sa aking sarili at ma magiging pagbabago nito Nais kong magpatuloy sa pagbabagong ito Dahil marami pang pagsubok ang kakaharapin ko.

Patutunguhan

ni Judy Ann Omar

Nag-iisa, nag-iisip kung ano ang maaring gawin, Mga bagay, pangarap na kay hirap abutin, Marami pang problema ang kailangang kayanin, Mga pagsubok ay dapat nating harapin.

Dalawang daan, ang kailangang pagpipilian, Ang tuwid na daan at makipot na daan, Tuwid na mayroong bangin sa dulu-dulohan, Makiipot ma’y sa tamang landas naman.

Ngunit, ako’y nalilito kung saan ako patungo, Sa tuwid na daan ba o sa makipot na ito, Hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko! Bahala na sa sarili kung saan gustuhin ko.

Aking mga paa’y napapagod na’t nanginginig pa, Buong katawan ko ri’y mababagsak na, Ngunit ayaw pang sumuko ng aking mga mata, Na kahit madilim ma’y lakad parin at pilit kinakaya.

Nagpapasalamat ako sa pinagtunguhan ko, Bagaman alam ko na, kung ano ang haaharapin ko, Lakas ng loob para sa kinabukasan ko, Patutunguhan ko’y malayang pook na sinilangan ko.

SEE MORE: Tula Tungkol sa Sarili (6 Tula)

Tatag ng Wikang Filipino, Lakas ng Pagka-Filipino

Ang wika ay apoy – nagbibigay-init, Sa sanggol na hulog ng anghel sa langit, Ang inang kumalong at siglang umawit, Wikang Filipino ang siyang ginamit.

Ang wika ay tubig – na nagpapaputi, Ng pusong may sala at bahid ng dumi, Manalangin lamang at saka magsisi, At patatawarin ng Poong mabuti!

Ang wika ay hangin – siyang bumubuhay, Sa patid na hinga ng kulturang patay, Ito’y nagbibigay ng siglang mahusay, Sa mga tradisyon at pagtatagumpay.

Ang wika ay bato – na siyang tuntungan, Nitong mga paa ng mahal na bayan, Wika ay sandigan nitong kasarinlan, Sa bundok o burol, maging kapatagan.

May alab ng apoy at lakas ng bato, At kinang ng tubig na wari ay ginto, Wikang Filipino’y matatag na hukbo Na lakas ng iyong pagka-Filipino!

Ang Teknolohiya at Ang Wika

Pinagkaitan nga ng mga patinig, Mga pangungusap – kulang sa katinig, At kung babasahin sa tunay na tinig, Ay mababanaag ang kulang na titik!

Sa sulating pormal at mga sanaysay, Ano’ng pakinabang kung putol at sablay, Kulang na ang letra’y mali pa ang baybay, Ang akala yata’y lubhang mahinusay.

Sa paglalahad ng totoong damdamin, Hindi ba nagkulang sa ibig sabihin? Sa pagsusulit ba at mga eksamin, Makapasa kaya kung letra’y kulangin?

Mundong makabago at teknolohiya, Anong naidulot sa ating pag-asa? Kabataang dugong mag-aahon sana, Tila katunggali ng sariling wika.

Ngayo’y nagtatampo – Wikang Filipino Sa wari’y nasunog ang tunay na mundo, Ang wika na dapat ay isinasaulo, Ay lubhang nalimot at nagkalitu-lito!

ni Kiko Manalo

Wikang Filipino ang aking pangalan, Ipinanganak ko itong kalayaan, Ako ang ina at siyang dahilan, Ng pagkakaisa at ng kasarinlan!

Sapagkat ako nga ang siyang tumanglaw Sa bansang tahanang iyong tinatanaw, Katulad ng inang sa iyo ay ilaw, Nagbibigay-sigla’t buting sumasaklaw!

Ako rin ang ama at naging haligi, Ng mga sundalo at mga bayani, Sa digmaan noon sa araw at gabi, Ako ang sandatang nagtaas ng puri!

Pagkat akong wika ang lakas mo’t tuwa Ako’y lakas nitong bisig mo at diwa Sa pamamagitan ng aking salita, Ligtas ka sa uring luksong masasama!

Sinalita ako at gamit ng lahat, Upang mga taksil ay maisiwalat, Sa Luzon, Visayas, sa lahat ng s’yudad, Pati sa Mindanao, ako ay nangusap!

At nakamit mo na ang hangad na laya, Mula sa dayuhang sakim at masama, Dilim na sumakop sa bayan at bansa, Dagling lumiwanag, pintig ay huminga!

Wikang Filipino, ginto mo at hiyas, Panlahat na wika saan man bumagtas, Ilaw na maalab, sa dilim ay lunas At lakas patungo sa tuwid na landas!

SEE MORE: Tula Tungkol sa Wika (10 Tula)

Tula Tungkol Sa Bayan: 15+ Piling Halimbawa ng Tula

Ang tula ay isang sining ng pagsulat na nagbibigay buhay sa damdamin at karanasan ng isang tao o kahit na isang buong komunidad. Isa itong mapanuring porma ng sining na nagtataglay ng makulay na paglalarawan at malalim na kahulugan . Ang koleksiyon na ito, “ Tula Tungkol Sa Bayan : 15 Piling Halimbawa ng Tula,” ay naglalaman ng mga tula na naglalarawan ng kahalagahan ng bayan sa puso ng mga makata. Sa bawat saknong, itinatampok ang mga pangarap, pag-asa, at pagsusumikap ng mga mamamayan na nag-aambag sa pag-unlad at pagpapayaman ng bayan. Sa pamamagitan ng mga salita , ang mga tula ay nagiging daan upang maiparating ang pagmamahal sa bayan at pagpapahalaga sa kultura at kasaysayan nito.

Ang mga makata sa koleksiyon na ito ay nagbigay-tuwa sa puso ng mga mambabasa sa pamamagitan ng kanilang husay sa pagsusulat. Bawat tula ay isang paglalakbay sa mga kalsada ng kaharian ng salita, kung saan ang bawat taludtod ay tila isang pintang nagbibigay-kulay sa larawan ng bayan. Sa pamamagitan ng pag-awit ng mga piling tula na ito, masisilayan ng mambabasa ang mga bagay-bagay na nagbibigay-tibay sa pagkakakilanlan ng isang bayan, kung paanong ito’y nagbibigay saysay at kahulugan sa buhay ng bawat mamamayan.

Talaan ng Nilalaman

Mga Halimbawa ng Tula Tungkol sa Bayan

Sa pusod ng lungsod: awit ng pag-asa.

Sa kalsadang maingay, sumisiklab ang lihim ng gabi, Bawat ilaw ay tagpo ng pangarap at kasaysayan. Sa bawat tindahan, tinatahip ang sipag at tiyaga, Ang bayan natin, sa gabi’y bumabalot ng lihim na saya.

Sa palaruan ng mga bata, awit ng kalayaan ay dumarama, Sa bawat ngiti, ang kinabukasan ay sumisiklab. Sa pook ng sining, mga alon ng talento ay dumadapo, Ang bayan natin, may himig ng pag-asa sa bawat palad.

Sa likod ng mga gusali, kwento ng pag-aambagan, Mga tahanan ay saksi sa diwa ng pakikisama. Sa simbahan, nagiging payak ang mga pangako, Ang bayan natin, sa bawat dasal, buhay ay sumiklab.

Sa palengke, kulay ng kalakaran ay sumasayaw, Ang mga bulaklak, sumisilay sa pangarap ng bawat puso. Sa paaralan, aral ay hiyas ng kinabukasan, Ang bayan natin, sa pagkatuto, nagliliwanag na paraiso.

Sa kanyang yugto ng gabi, bayan ay natutulog, Ngunit sa puso ng bawat mamamayan, diwa’y gising. Sa silong ng bituin, pangarap ay kumikislap, Ang bayan natin, sa dilim ng gabi, lihim na naglalakbay.

Sa Paglakbay ng Panahon: Taludtod ng Pag-asa

Sa ilalim ng kanyang panganib, bayan ay yumakap, Sa bawat patak ng ulan, pangarap ay sumiklab. Sa tanawin ng kabukiran, kasaysayan ay kumikislap, Ang bayan natin, sa pag-usbong, diwa’y naglalakbay.

Sa tibok ng kalsada, melodiya ng pag-asa’y umaawit, Sa harap ng istasyon, pangarap ay sumasaludo. Sa bawat pintuan, mga pangakong naglalakbay, Ang bayan natin, sa pagtahak, daan ay laging bukas.

Sa lihim ng bahay, mga kwento’y di-mabilang, Bawat pader ay saksi, kwento ng pag-usbong. Sa labas ng simbahan, diwa’y nagtataglay, Ang bayan natin, sa pangarap, pusong naglalakbay.

Sa gitna ng palengke, boses ng bawat mamimili, Kumakanta ng pag-asa, sa bawat hinagap. Sa tanghali, araw ng init, likas na kagandahan, Ang bayan natin, sa pagluha ng araw, buhay ay kumikislap.

Sa bawat awit ng hangin, kwento ng bayan ay dumadaloy, Sa pagdating ng gabi, mga bituin ay naglalakbay. Sa likod ng oras, kasaysayan ay nagbabalik, Ang bayan natin, diwa ng pag-asa, lihim na dumadaloy.

Sa Ilalim ng Kinang ng Araw: Isang Awit sa Pag-usbong ng Bayan

Sa tabi ng ilog, usapang tambay, Kalsadang makulay, init ng buhay. Bawat tindahan, buhay ng pangarap, Ang bayan natin, sa pag-usbong ay gapos.

Sa tuktok ng bukid, tanaw ang laya, Ang mga pangako, lihim ng palad. Sa bawat tanawin, kwento ng tagumpay, Ang bayan natin, sa laban, walang takot.

Sa lihim ng pook, kwento ng ligaya, Sa plaza ng bayan, sayaw ng pag-asa. Bawat tahanan, may pagsilay, Ang bayan natin, sa puso’y naglalakbay.

Sa palengke, tinig ng mamimili, Bilog ang mundo sa gilingan ng oras. Sa paaralan, alon ng kaalaman, Ang bayan natin, sa kaunlaran ay umaawit.

Sa likod ng simbahan, dasal ng puso, Sa tindig ng bawat taong naglilingkod. Sa pag-usbong ng buhay, kasaysayan ay tulay, Ang bayan natin, sa pag-asa’y sumasabay.

Sa Sulyap ng Araw: Salaysay ng Pag-usbong ng Bayan

Sa silong ng araw, pag-asa’y sumiklab, Bawat hakbang, kwento ng pagsulong. Sa pook ng galak, tibok ng bayan, Ang pangarap, sa lihim ng hangin, dumadaloy.

Sa kanto ng daan, tambay ng pangarap, Sa ilalim ng anino, mga lihim ng gabi. Bawat tindahan, may kwento ng pagsusumikap, Ang bayan natin, sa dilim ng kalsada, naglalakbay.

Sa kaharian ng bukid, sagana ang tanawin, Ang lupa’y sumisilay, kwento ng pagsasaka. Sa likod ng mga pader, mga tagpo ng puso, Ang bayan natin, sa kislap ng bituin, nagbibigay-pugay.

Sa bawat patak ng ulan, sigaw ng kalikasan, Sa likod ng bundok, kwento ng pag-usbong. Bawat taniman, may hagod ng ginhawa, Ang bayan natin, sa kagubatan ng pangarap, naglalakbay.

Sa Pusod ng Kalsada: Tugma ng Pag-usbong

Sa pusod ng kalsada, kwento’y dumadaloy, Bawat hakbang, pag-asa’y kumikislap. Sa bawat bote, kwento ng pagbabago, Ang bayan natin, sa kaharian ng pag-usbong.

Sa bawat tindahan, pangarap ang tinitinda, Bilog na mundo, sa pamilihan ng buhay. Sa palengke ng pangarap, bawat tanawin, Ang bayan natin, sa hagupit ng hangin, naglalakbay.

Sa likod ng paaralan, kwento ng kasanayan, Sa harap ng simbahan, pag-asa’y naglalakbay. Bawat pintuan, bukas sa pangarap, Ang bayan natin, sa pag-ibig, naglalakbay.

Sa tabi ng ilog, lihim ng pagsilay, Kwento ng pagtangay, sa alon ng buhay. Sa tuktok ng bukid, tanaw ang laya, Ang bayan natin, sa mga mata ng bituin, naglalakbay.

Sa pangangalakal, sigla ng pamumuhay, Sa bawat tingin, kasaysayan ay umuusbong. Bawat paglipad ng oras, kwento ng pagbabago, Ang bayan natin, sa puso ng bawat mamamayan, naglalakbay.

Sa Tuktok ng Pangarap: Awit ng Pag-usbong

Sa tuktok ng pangarap, bawat tingin ay bituin, Bawat galak, kislap ng pag-asa sa dilim. Sa kalsadang malawak, kaharian ng tagumpay, Ang bayan natin, sa pag-usbong, awit ng puso.

Sa bawat silong ng tahanan, kwento ng pag-ibig, Bilog na mundo, sa puso ng bawat mamamayan. Sa likod ng paaralan, simbolo ng hinahon, Ang bayan natin, sa katahimikan, naglalakbay.

Sa palasyo ng pangarap, harapin ang kinabukasan, Bawat pangako, gabay sa pag-usbong. Sa tindahan ng pag-asa, lahat ay pwedeng mangyari, Ang bayan natin, sa bukas, naglalakbay ng may pag-asa.

Sa harap ng simbahan, debosyon ng kaharian, Sa kanyang katahimikan, tagumpay ay nababalot. Bawat kanto ng palengke, may buhay at sigla, Ang bayan natin, sa giliw ng kalakaran, nagbibigay-pugay.

Sa kaharian ng pag-usbong, kasaysayan ay sumisiklab, Bawat hakbang, tulay ng hinaharap. Sa paglipas ng oras, kwento ng paglalakbay, Ang bayan natin, sa tuktok ng pangarap, patuloy na umaawit.

Pagkakaisa ng Liwanag: Tinig ng Bayan

Sa paligid ng bayan, liwanag ay sumiklab, Bawat patak ng ulan, pag-asa’y sumabog. Sa bawat kalsadang tinatahak, kwento ng pag-unlad, Ang bayan natin, sa pagkakaisa, naglalakbay.

Sa bawat silong ng bahay, init ng pagmamahalan, Bilog na mundo, sa pag-usbong ay naglalakbay. Sa plaza ng bayan, tinig ng mga puso, Ang bayan natin, sa pagkakaisa’y umaawit.

Sa gitna ng palengke, bawat tindahan ay musika, Bilog ang mundo, sa pook ng kasaganahan. Sa kanyang kakaibang yaman, bayan ay nagmumula, Ang bayan natin, sa kasaysayan, nagbubukas ng pinto.

Sa likod ng paaralan, kwento ng kasanayan, Sa harap ng simbahan, tagumpay ng pag-asa. Bawat pader, saksi sa pag-usbong, Ang bayan natin, sa pagsulong, nagbibigay-pugay.

Sa ilalim ng pangarap, bayan ay umuusbong, Bilog ang mundo, sa pangakong may pag-asa. Sa paglipas ng panahon, kwento ng pag-usbong, Ang bayan natin, sa pagkakaisa, patuloy na naglalakbay.

Lihim ng Bayan: Awit ng Pagbangon

Sa gabi ng kaharian, lihim ng bayan’y sumiklab, Bawat bituin, tagpo ng pangarap. Sa kanto ng daan, bawat yugto ng paglakbay, Ang bayan natin, sa lihim ng gabi, nagbabangon.

Sa bawat tindahan, sikreto ng pag-asa, Bilog na mundo, nag-aalay ng pangako. Sa likod ng paaralan, tagumpay ng kaalaman, Ang bayan natin, sa lihim ng pook, nagtatagumpay.

Sa tanghali, sikreto ng palengke, Bawat tindahan, may kwento ng lakbay. Sa likod ng simbahan, lihim ng debosyon, Ang bayan natin, sa lihim ng puso, umaawit.

Sa ilalim ng ilog, lihim ng kasaysayan, Sa harap ng pangarap, kwento ng pag-usbong. Bawat pintuan, may lihim ng pangako, Ang bayan natin, sa lihim ng landasin, naglalakbay.

Sa pagluha ng buwan, lihim ng gabi, Sa bawat galak, kwento ng pag-asa. Ang bayan natin, sa lihim ng kanyang puso, Patuloy na sumusulong, patungo sa lihim na tagumpay.

Isang Awit ng Pag-asa: Sa Ilalim ng Malamlam na Buwan

Sa ilalim ng malamlam na buwan, kwento ng pag-asa’y dumadaloy, Bawat kaharian ng gabi, bayan natin’y humuhugon. Sa mga eskinita, tanaw ang pangarap na sumiklab, Ang bayan natin, sa dilim ng gabi, nag-aalab.

Sa tuktok ng burol, bawat sulyap ay may alingawngaw, Bilog na mundo, sa pook ng pangako. Sa likod ng paaralan, kwento ng kasanayan, Ang bayan natin, sa puso ng pag-unlad, naglalakbay.

Sa tanghali, palasyo ng palengke’y nagiging buhay, Bawat tindahan, may kakaibang alon. Sa simbahan, dasal ng puso’y bumabalot, Ang bayan natin, sa pangako ng langit, naglalakbay.

Sa ilalim ng bubong, mga kwento’y umaawit, Sa harap ng pangarap, lihim ng tagumpay. Bawat pintuan, bukas sa pangarap, Ang bayan natin, sa lihim ng pag-asa, nagbibigay-sigla.

Sa gabi ng lihim, bayan ay nagigising, Bilog na mundo, sa silong ng buwan. Sa pagluha ng ulan, kwento ng pagsilay, Ang bayan natin, sa ilalim ng malamlam na buwan, naglalakbay.

Alon ng Pangarap: Isang Awit sa Bayan

Sa pook ng pangarap, alon ay dumadaloy, Bilog na mundo, sa silong ng buhay. Sa kanto ng kalsada, bawat hakbang ay bituin, Ang bayan natin, sa alon ng pangarap, naglalakbay.

Sa bawat tindahan, kwento ng pag-asa’y nabibili, Bilog na mundo, sa palengke ng pangako. Sa likod ng paaralan, kaharian ng kasanayan, Ang bayan natin, sa alon ng pagsusumikap, umaahon.

Sa tanghali, pook ng palengke’y nagiging paraiso, Bawat tindahan, may himig ng buhay. Sa simbahan, kwento ng debosyon, Ang bayan natin, sa alon ng pananampalataya, naglalakbay.

Sa likod ng bubong, mga kwento’y naglalakbay, Sa harap ng pangarap, bawat taludtod ay sigaw. Bawat pintuan, bukas sa pag-asa, Ang bayan natin, sa alon ng pangarap, patuloy na umaahon.

Sa Puso ng Pagkakaibigan: Alon ng Bayan

Sa puso ng pagkakaibigan, alon ay dumarama, Bilog na mundo, sa tibay ng samahan. Sa bawat kwarto, kwento ng pag-aalaga, Ang bayan natin, sa pagkakaibigan, naglalakbay.

Sa kalsadang mainit, mga ngiti ay nagliliyab, Bilog na mundo, sa init ng pagtanggap. Sa likod ng bahay, kwento ng pagtutulungan, Ang bayan natin, sa pagkakaibigan, nagtatagumpay.

Sa tanghali, pagtahak sa palengke’y may kasiyahan, Bawat tindahan, bukas sa pagbabahagi. Sa simbahan, kwento ng pag-asa, Ang bayan natin, sa pagkakaibigan, naglalakbay.

Sa gabi ng lihim, pag-aalaga’y nag-aatlas, Bilog na mundo, sa pagmamahalan. Sa pangangalakal, kwento ng pagtutulungan, Ang bayan natin, sa puso ng pagkakaibigan, nagbabahagi.

Sa ilalim ng bubong, mga kwento’y nagmumula, Sa harap ng pangarap, bawat tula’y kaibigan . Bawat pintuan, bukas sa pagmamahalan, Ang bayan natin, sa puso ng pagkakaibigan, naglalakbay.

Pagtataksil ng Dilim: Salaysay ng Bayang Nahumaling

Sa kakaibang gabi, dilim ay humahari, Bawat kanto ng bayan, lihim ay nagtatago. Sa ilalim ng puno, mga kwento’y nagsisimula, Ang bayan natin, sa paglisan ng liwanag, nahumaling.

Sa ilalim ng bubong, mga kwento ng pang-aagaw, Bilog na mundo, sa dilim ng paglisan. Sa harap ng kalsada, mga bituin ay namumutawi, Ang bayan natin, sa pang-aagaw ng dilim, nagbabangon.

Sa kanyang kaharian, dilim ay nagdidiktahan, Bilog na mundo, sa ilalim ng pagtataksil. Sa likod ng pader, kwento ng pagtatago, Ang bayan natin, sa pang-aapi, nagtatagumpay.

Sa tanghali, pook ng lihim ay nagiging sagana, Bawat tindahan, nagtataglay ng sikreto. Sa simbahan, dilim ay nagtatanim ng kasamaan, Ang bayan natin, sa kakaibang gabi, naglalakbay.

Sa gitna ng palasyo, lihim ng pag-aagaw, Sa harap ng pangarap, bawat hakbang ay pasanin. Bawat pintuan, lihim ng pagtataksil, Ang bayan natin, sa dilim na bahagi, patuloy na naglalaban.

Bayang Sa Kanyang Pahinga: Salaysay ng Katahimikan

Sa kanyang pagtulog, bayan ay humimlay, Bawat gilid, payapa’y nananaig. Sa gabi ng tahimik, mga bituin ay bumabalot, Ang bayan natin, sa pagtulog, nagbibigay-pugay.

Sa lihim na bahay, kwento ng katahimikan, Bilog na mundo, sa pagpapahinga. Sa ilalim ng puno, bawat halimuyak ay naglalaro, Ang bayan natin, sa pagtahimik, naglalakbay.

Sa ilalim ng bubong, diwa’y nananaginip, Bawat silong ng bahay, saglit na ginhawa. Sa kaharian ng pangarap, kwento ng pagtulog, Ang bayan natin, sa tahimik na paligid, nagmumula.

Sa tanghali, palasyo ng katahimikan, Bawat tindahan, nagpapahinga ang puso. Sa simbahan, dasal ng katahimikan, Ang bayan natin, sa tahimik na pangarap, naglalakbay.

Sa likod ng gilid, lihim ng katahimikan, Sa harap ng pangarap, pagpapahinga’y nagaganap. Bawat pintuan, bukas sa katahimikan, Ang bayan natin, sa pahinga ng katahimikan, naglalakbay.

Ang mga tula tungkol sa bayan ay naglalarawan ng mayamang kultura at kahalagahan ng bawat komunidad. Sa bawat salita, itinatampok ng mga makata ang mga pangarap, pagsusumikap, at pag-asa ng mga mamamayan na nagbibigay-buhay sa bayan. Ang mga piling halimbawa ng tula na ito ay nagpapahayag ng pagmamahal sa sariling bayan, nagbibigay-daan sa pag-unlad, at naglalaman ng mga kwento ng pakikipagsapalaran at pagtutulungan.

Sa pagpili ng mga tula na naglalarawan ng bayan, itinatampok din ng mga makata ang mga simpleng bagay na nagbibigay-kulay sa pang-araw-araw na buhay. Ang sining ng pagtula ay nagiging daan upang maiparating ang damdamin at mensahe ng mga mamamayan hinggil sa kanilang bayan. Sa pangkalahatan, ang mga tula tungkol sa bayan ay nagbibigay-diwa sa pagiging bahagi ng isang mas malaking pambansang tapestry, kung saan ang bawat komunidad ay may natatangi at kakaibang kontribusyon sa kasaysayan at pag-usbong ng bansa.

Tula Tungkol Sa Nasyonalismo

Tapat ako sa aking bansa. Minamahal ko at aking dinadakila. Mas matimbang ito sa anumang bansa, niyayakap ko ang kanyang angking ganda.

Tapat ako sa aking bansa. Nagpapakita ako lagi ng displina. Sa kaayusan ang bansa ay uunlad, gagamitin ko ang aking mga abilidad.

Tapat ako sa aking bansa, ito ang aking sigaw saan man magpunta. Mahal ko ang aking wika at hindi ang banyaga, iginagalang ko ang tradisyon at kultura .

Tapat ako sa aking bansa, ito kasi ang tungkulin ng madla. Pagmamahal sa bayan ating kailangan, nang makamit ang asam na kaunlaran.

Kahulugan at Paliwanag

Ang tula ay tungkol sa nasyonalismo. Isang malalim na konteksto tungkol sa pagmamahal sa bansa. Kung tunay na mahal ng isang mamamayan ang kanyang bansa, dapat ay mauna ang disiplina at pagyakap sa kultura, wika, at tradisyon nito.

Karagdagang Mga Tula

Tula Tungkol Sa Karapatan Ng Bata
Tula Tungkol Sa Pilipinas
Tula Tungkol Sa Magsasaka

#WalangPasok
Breaking News
Photography
ALS Exam Results
Aeronautical Engineering Board Exam Result
Agricultural and Biosystem Engineering Board Exam Result
Agriculturist Board Exam Result
Architecture Exam Results
BAR Exam Results
CPA Exam Results
Certified Plant Mechanic Exam Result
Chemical Engineering Exam Results
Chemical Technician Exam Result
Chemist Licensure Exam Result
Civil Engineering Exam Results
Civil Service Exam Results
Criminology Exam Results
Customs Broker Exam Result
Dental Hygienist Board Exam Result
Dental Technologist Board Exam Result
Dentist Licensure Exam Result
ECE Exam Results
ECT Board Exam Result
Environmental Planner Exam Result
Featured Exam Results
Fisheries Professional Exam Result
Geodetic Engineering Board Exam Result
Guidance Counselor Board Exam Result
Interior Design Board Exam Result
LET Exam Results
Landscape Architect Board Exam Result
Librarian Exam Result
Master Plumber Exam Result
Mechanical Engineering Exam Results
MedTech Exam Results
Metallurgical Engineering Board Exam Result
Midwives Board Exam Result
Mining Engineering Board Exam Result
NAPOLCOM Exam Results
Naval Architect and Marine Engineer Board Exam Result
Nursing Exam Results
Nutritionist Dietitian Board Exam Result
Occupational Therapist Board Exam Result
Ocular Pharmacologist Exam Result
Optometrist Board Exam Result
Pharmacist Licensure Exam Result
Physical Therapist Board Exam
Physician Exam Results
Principal Exam Results
Professional Forester Exam Result
Psychologist Board Exam Result
Psychometrician Board Exam Result
REE Board Exam Result
RME Board Exam Result
Radiologic Technology Board Exam Result
Real Estate Appraiser Exam Result
Real Estate Broker Exam Result
Real Estate Consultant Exam Result
Respiratory Therapist Board Exam Result
Sanitary Engineering Board Exam Result
Social Worker Exam Result
UPCAT Exam Results
Upcoming Exam Result
Veterinarian Licensure Exam Result
X-Ray Technologist Exam Result
Programming
Smartphones
Web Hosting
Social Media
SWERTRES RESULT
EZ2 RESULT TODAY
STL RESULT TODAY
6/58 LOTTO RESULT
6/55 LOTTO RESULT
6/49 LOTTO RESULT
6/45 LOTTO RESULT
6/42 LOTTO RESULT
6-Digit Lotto Result
4-Digit Lotto Result
3D RESULT TODAY
2D Lotto Result
English to Tagalog
English-Tagalog Translate
Maikling Kwento
EUR to PHP Today
Pounds to Peso
Binibining Pilipinas
Miss Universe
Family (Pamilya)
Life (Buhay)
Love (Pag-ibig)
School (Eskwela)
Work (Trabaho)
Pinoy Jokes
Tagalog Jokes
Referral Letters
Student Letters
Employee Letters
Business Letters
Pag-IBIG Fund
Home Credit Cash Loan
Pick Up Lines Tagalog
Pork Dishes
Lotto Result Today
Viral Videos

Tula Para Sa Magulang Halimbawa At Kahulugan Nito

Heto ang mga halimbawa ng tula para sa magulang at kahulugan nito.

TULA SA MAGULANG – Sa paksang ito, ating tatalakayin ang iba’t-ibang mga halimbawa ng tula para sa magulang.

Alam nating lahat na ang ating mga magulang ay ang mga pinakamahalagang tao sa ating buhay . Sila’y nagaalaga sa atin at nagbibigay gabay sa ating mga problema.

Tula Para Sa Magulang Halimbawa At Kahulugan Nito

Kahit na ika’y tumanda na at may sarili nang buhay, ang mga payo at gabay nila ay maaaring manatili pa rin hanggang sa susunod na mga henerasyon. Malaking pasasalamat ang ating dapat ibigay sa kanila. Heto ang mga halimbawa ng mga tula tungkol dito:

PASASALAMAT SA AKING MAGULANG | Joey Ann De Cadiz

Ang buhay kong ito’y sa inyo nagmula Pangalawa sa diyos na siyang lumikha Utang ko sa inyo ang aking hininga Minahal,hinubog ng inyong kalinga

Mga sakripisyo’y sadyang hindi biro Mula ng akoy iniluwal sa mundo Pag-ibig na iniukol saki’y totoo Pagmamahal ninyo nagsilbing lakas ko

Akoy tinuruan ng magandang asal Kahit na mahirap akoy pinag-aral Upang di mapariwara ang aking buhay Diplomang natanggap sa inyo ini-alay

Ngayon ang buhay ko ay sadyang kay-palad Pangarap koy unti-unting natutupad Itoy bunga ng nyong dakilang paglingap Sa king pusoy walang hanggang pasasalamat.

Pagkalinga ng Magulang | Laurence B. Reyes

Saking pag unlad baon ang inyong aral Bilang papuri at sa inyo ay parangal Ang walang katapusang pasasalamat Ang pag ibig at karangalan ang dapat.

Sa aking pagmulat sa mundo ng kaligayahan Kayo ang aking lagging nadadamhan Sa aking paglaki dama pa rin ang aruga Hindi ko makalimutan ang pagmamahal at aruga

Sa pag aaruga at pag aalaga Sa pag ibig at iyong pagkalinga Sadyang tinakda ng ating kapalaran Patungo lamang sa tuwid na daan.

Ang pagbibigay ng natatanging aral Ang inyong anak ay nabusog sa pangaral Ang inyong pag ibig na para sa akin Tanging kabutihan ang nais hatid.

Naging daan patungo sa kabutihan Naging daan ng pag ibig sa tahanan Kayo ang pundasyon, mabuting samahan Maraming salamat sa pagmamahal.

Para sa aking Mahal na Magulang | Eden Diao Apostol

Ang buhay kong ito’y sa inyo nagmula Pangalawa sa Diyos na s’yang lumikha Utang ko sa inyo ang aking hininga Minahal, hinubog ng inyong kalinga.

Mga sakripisyo’y sadyang hindi biro Mula ng ako’y iniluwal sa mundo Pag-ibig na iniukol sa ‘ki’y totoo Pagmamahal ninyo’y nagsilbing lakas ko.

Ako’y tinuruan ng magandang asal Sa gitna ng hirap ako’y pinag-aral Upang ‘di mapariwara ang aking buhay Diplomang natanggap sa inyo ini-alay.

Ngayon ang buhay ko ay sadyang kay-palad Pangarap ko’y unti-unting natutupad Ito’y bunga ng ‘nyong dakilang paglingap Sa ‘king puso’y walang hanggang pasalamat.

BASAHIN RIN: Pantangi At Pambalana Halimbawa At Kahulugan Nito

Tula Tungkol sa Edukasyon (8 Halimbawa)

Ang tula tungkol sa edukasyon ay isang paglalakbay sa kahalagahan ng kaalaman at pag-unlad. Sa bawat linya, ito’y nagbibigay-diin sa kapangyarihan ng edukasyon na magsilbing tanglaw sa landas ng tagumpay. Ang tula ay nagtatampok ng pangarap na maitaas ang antas ng kaalaman at magsilbing pundasyon ng magandang kinabukasan .

Halimbawa ng Tula Tungkol sa Edukasyon

Paglalakbay ng karunungan.

Sa paglalakbay ng karunungan, kaisipan’y naglalaho, Bawat aral, alingawngaw ng kaharian ng edukasyon. Sa paglipas ng mga araw, lihim ay umusbong, Bituin, saksi ng kaalaman, nagdadala ng lihim ng pag-usbong.

Sa pag-alsa ng pangarap, lihim ay kumikislap, Bituin ng pag-asa, nagdadala ng liwanag. Sa pag-uyam ng mga pangarap, awit ng kaharian, Kaharian, indak ng buhay, nagdadala ng pag-asa.

Sa pag-ampas ng kamalian, lihim ay sumisiklab, Paglalakbay ng bituin, nagbibigay-lihim ng inspirasyon. Sa pag-ahon ng kamalayan, awit ng kaharian, Kaharian, tagumpay ng puso, nagdadala ng sining.

Sa paglipad ng mga pangarap, lihim ay sumisiklab, Lakbay ng bituin, nagdadala ng lihim ng pag-usbong. Sa pag-ahon ng kamalayan, awit ng kaharian, Kaharian, tagumpay ng puso, nagdadala ng sining.

Ang tula ay naglalarawan ng paglalakbay ng karunungan at ang kaharian ng edukasyon na kanilang dinaraanan. Ang bituin ay nagiging saksi sa bawat alingawngaw ng kaalaman at nagdadala ng lihim ng pag-asa sa gitna ng pag-usbong ng kaalaman.

Sa tula na ito, ipinapakita ang kahalagahan ng edukasyon at kaalaman sa pag-usbong ng bawat isa. Ang bituin ay nagiging inspirasyon sa bawat isa na magtaguyod ng pag-asa at magpatuloy sa landas ng paglalakbay mula sa kaharian ng edukasyon.

Ilaw ng Karunungan

Sa ilalim ng ilaw ng karunungan, dilim ay napawi, Bawat liwanag, alingawngaw ng kaharian ng kaalaman. Sa paglipas ng mga araw, lihim ay umusbong, Bituin, saksi ng ilaw ng kaalaman, nagdadala ng lihim ng pag-usbong.

Ang tula ay naglalarawan ng ilaw ng karunungan na nagtatanglaw sa landas ng bawat isa. Ang bituin ay nagiging saksi sa bawat alingawngaw ng kaalaman at nagdadala ng lihim ng pag-asa sa gitna ng pag-usbong ng karunungan.

Sa tula na ito, ipinapakita ang kahalagahan ng ilaw ng karunungan at ang lihim ng pag-asa na taglay nito. Ang bituin ay nagiging inspirasyon sa bawat isa na magtaguyod ng pag-asa at magpatuloy sa landas ng paglalakbay sa ilalim ng ilaw ng kaalaman.

Paaralan ng Pangarap

Sa paaralan ng pangarap, aral ay namumukadkad, Bawat pangarap, alingawngaw ng kaharian ng pangarap. Sa paglipas ng mga araw, lihim ay umusbong, Bituin, saksi ng pangarap, nagdadala ng lihim ng pag-usbong.

Ang tula ay naglalarawan ng paaralan ng pangarap na nagbubukas ng pintuan para sa bawat isa. Ang bituin ay nagiging saksi sa bawat pangarap at nagdadala ng lihim ng pag-asa sa gitna ng pag-usbong ng mga pangarap.

Sa tula na ito, ipinapakita ang kahalagahan ng paaralan ng pangarap at ang pag-usbong ng bawat pangarap ng bawat isa. Ang bituin ay nagiging inspirasyon sa bawat isa na magtaguyod ng pag-asa at magpatuloy sa landas ng pangarap.

Ang paglalakbay ng karunungan ay isang mapanagot na pagtahak sa landas ng kaalaman. Sa ilalim ng ilaw ng kaalaman, ang bituin ay nagiging saksi sa pag-usbong ng lihim na nagdadala ng pag-asa sa bawat hakbang ng paglalakbay.

Sa tula na ito, ipinapakita ang halaga ng paglalakbay sa landas ng kaalaman at pag-asa. Ang bituin ay nagiging simbolo ng inspirasyon sa harap ng lihim ng pag-usbong at pag-angat mula sa dilim.

Ilaw ng Kabatiran

Sa ilalim ng ilaw ng kabatiran, lihim ay nahahayag, Bawat kaalaman, alingawngaw ng kaharian ng katalinuhan. Sa paglipas ng mga araw, lihim ay umusbong, Bituin, saksi ng ilaw ng kabatiran, nagdadala ng lihim ng pag-usbong.

Ang ilaw ng kabatiran ay naglalantad ng lihim ng kaalaman at katalinuhan. Sa ilalim ng ilaw ng kabatiran, ang bituin ay nagiging saksi sa pag-usbong ng lihim na nagdadala ng pag-asa sa bawat paghahatid ng liwanag ng karunungan.

Sa tula na ito, ipinapakita ang kahalagahan ng paghahatid ng ilaw ng kabatiran at katalinuhan sa bawat aspeto ng buhay . Ang bituin ay nagiging inspirasyon sa harap ng lihim ng pag-usbong at pag-angat mula sa dilim.

Daang Tunguhin

Sa paglalakbay ng buhay, daang tunguhin ay tinatahak, Bawat hakbang, alingawngaw ng kaharian ng pagbabago. Sa paglipas ng mga araw, lihim ay umusbong, Bituin, saksi ng landas, nagdadala ng lihim ng pag-usbong.

Ang tula ay naglalarawan ng paglalakbay sa landas ng buhay at pagtatangka sa mga pagbabago. Ang bituin ay nagiging saksi sa bawat hakbang sa landas, nagdadala ng lihim na nagbibigay inspirasyon sa pag-usbong.

Sa tula na ito, ipinapakita ang kahalagahan ng paglalakbay sa landas ng buhay at pagtanggap sa mga pagbabago . Ang bituin ay nagiging simbolo ng inspirasyon sa harap ng lihim ng pag-usbong at tagumpay ng puso.

Musika ng Puso

Sa pagsulyap sa musika ng puso, damdamin ay bumabalot, Bawat tugtog, alingawngaw ng kaharian ng pag-ibig. Sa paglipas ng mga araw, lihim ay umusbong, Bituin, saksi ng musika, nagdadala ng lihim ng pag-usbong.

Ang tula ay naglalarawan ng kahalagahan ng musika ng puso at pag-ibig. Ang bituin ay nagiging saksi sa bawat tugtog, nagdadala ng lihim na nagbibigay inspirasyon sa pag-usbong ng damdamin.

Sa tula na ito, ipinapakita ang kahalagahan ng musika ng puso at pag-ibig sa pag-usbong ng bawat damdamin. Ang bituin ay nagiging simbolo ng inspirasyon sa harap ng lihim ng pag-usbong at tagumpay ng puso.

Luntiang Buhay

Sa paglalakbay sa landas ng buhay, luntiang buhay ay tinatamasa, Bawat patak, alingawngaw ng kaharian ng kalikasan. Sa paglipas ng mga araw, lihim ay umusbong, Bituin, saksi ng pag-usbong, nagdadala ng lihim ng kaligtasan.

Ang tula ay naglalarawan ng paglalakbay sa landas ng buhay na puno ng kahulugan at pag-usbong. Ang bituin ay nagiging saksi sa bawat yugto, nagdadala ng lihim na nagbibigay inspirasyon sa pag-usbong ng luntiang buhay.

Sa tula na ito, ipinapakita ang kahalagahan ng pagsunod sa landas ng buhay na puno ng pag-asa at pag-usbong. Ang bituin ay nagiging simbolo ng inspirasyon sa harap ng lihim ng pag-usbong at tagumpay ng puso.

20 Tula Tungkol Sa Pag-ibig

Ang mga tula tungkol sa pag-ibig ay isa sa mga nakakaakit na paksa, hindi ba? Mula sa bawat wika at kultura, mga tao sa buong kasaysayan ay sumulat at nagpakatamasa ng mga ito, naglalayong talakayin ang iba’t ibang aspeto ng pag-ibig. Kahit hindi ka man mahilig sa tula, malamang na nakatagpo ka na ng isang tula tungkol sa pag-ibig na nakapagbigay-daan ng kahulugan sa iyo sa isang punto ng iyong buhay.

Ang mga tula tungkol sa pag-ibig ay espesyal dahil pinapayagan nito ang mga manunulat na talakayin ang kanilang pinakamalalim na emosyon at mailarawan ito sa isang paraan na may kabuluhan at kagandahan.

Mayroong maraming iba’t ibang uri ng tula tungkol sa pag-ibig, mula sa klasikong soneto at balada hanggang sa mas modernong malayang berso at slam poetry , kaya’t siguradong mayroong isa na kumakausap sa iyo.

Marahil ang pinakakilalang tula tungkol sa pag-ibig sa lahat ng panahon ay ang Soneto 18 ni William Shakespeare. Ito ay isang pagpupugay sa ganda at kasiguraduhan ng pag-ibig, at ang pangunahing linya nito, “Ihahambing ba kita sa isang araw ng tag-init?” ay kilala ng hindi mabilang na mga tao sa buong mundo.

Ang mga tula tungkol sa pag-ibig ay nagpapaalala sa atin sa kahalagahan at kumplikasyon ng karanasan ng tao. May kapangyarihan silang magpakita ng malalim na damdamin sa manunulat at mambabasa, at nagsisilbing walang-hanggang pahayag ng puso ng tao. Kaya kung kailanman ay naimpluwensyahan ka ng isang tula tungkol sa pag-ibig, alamin na hindi ka nag-iisa – maraming henerasyon ng tao ang naantig ng kapangyarihan ng sining na ito.

Sa artikulong ito, mababasa mo ang dalawampung tula tungkol sa pag-ibig mula mula sa mga makatang Pilipino.

Talaan ng Nilalaman

Mga Tula Tungkol sa Pag-ibig

Magandang basahin ang mga tula sa pag-ibig dahil nagpapakita ito ng iba’t ibang uri ng emosyon at karanasan ng mga tao sa pakikipag-ugnayan sa iba. Sa pamamagitan ng mga tula, nakakapagpahayag ang mga manunulat ng kanilang mga saloobin at damdamin sa isang paraan na masining at may kabuluhan.

Ang mga tula sa pag-ibig ay nagbibigay ng pag-asa at inspirasyon sa mga taong naghahanap ng pag-ibig at sa mga mayroon nang minamahal. Nagbibigay ito ng mga magagandang larawan at kahulugan sa mga emosyon tulad ng pagmamahal at kalungkutan. Sa pamamagitan ng mga salita at imahen, nagiging mas malalim at personal ang pakiramdam ng mambabasa sa mga karanasang ito.

Bukod sa mga ito, ang mga tula sa pag-ibig ay nagbibigay ng kultura at kasaysayan sa mga tao. May mga tula na sumusulong sa pag-ibig bilang isang dakilang pwersa na nakakapagbago ng mundo, at mayroon ding iba na nagpapakita ng mas malungkot na pagtingin sa pag-ibig. Sa kabuuan, nagpapakita ang mga tula sa pag-ibig ng iba’t ibang pananaw at mga aspeto ng pagkatao na nakakaugnay sa pakikipag-ugnayan sa iba.

Sa huli, ang mga tula sa pag-ibig ay hindi lamang nagbibigay ng mga kaalamang kultural at mga larawan ng karanasan ng iba, kundi nagbibigay rin ng kasiyahan at pagsasanay sa pagsusulat at pagbasa. Ang pagtuklas sa mga iba’t ibang uri ng mga tula at paglalarawan sa mga emosyon ay maaaring magdulot ng malaking tagumpay sa buhay ng mambabasa at manunulat.

Narito ang mga kinalap naming mga tula tungkol sa pag-ibig.

Mga Tula Tungkol Sa Pag-ibig ni Jose Corazon De Jesus

Si Jose Corazon De Jesus (kilala rin bilang Huseng Batute) ay isang kilalang makata at manunulat sa Pilipinas na namuhay mula 1894 hanggang 1932. Siya ay itinuturing na isa sa mga pinakadakilang makatang Tagalog sa ika-20 na siglo at ang kanyang mga akda ay malawak na binabasa at pinag-aaralan sa Pilipinas.

Ipinaanak si De Jesus sa Santa Cruz, Maynila at nagsimulang sumulat ng tula sa murang edad. Siya ay naimpluwensyahan ng mga akda ng ibang manunulat na Pilipino tulad nina Jose Garcia Villa at Francisco Balagtas, pati na rin ng mga manunulat sa Kanluran tulad nina William Shakespeare at Percy Bysshe Shelley. Sumulat si De Jesus sa wikang Tagalog , at ang kanyang mga tula ay madalas na naglalarawan ng mga pakikibaka at pangarap ng mga Pilipino, lalo na ng mga taong nasa laylayan at pinagsasamantalahan.

Ilan sa pinakatanyag na akda ni De Jesus ay “Ang mga Itinapon ng Tadhana,” “Bayan Ko,” at “Isang Dipang Langit.” Kilala ang kanyang mga tula sa paggamit ng metapora, malinaw na mga larawan, at malakas na epekto sa damdamin. Sumulat din si De Jesus ng mga dula, sanaysay, at nobela, at aktibong nakiisa sa Himagsikang Pilipino at kilusang paggawa.

Namayapa si De Jesus noong 1932 sa edad na 37, ngunit ang kanyang pamana bilang isang makabagong pangunahing personalidad sa panitikang Filipino ay patuloy na nabubuhay. Patuloy na pinag-aaralan at ipinagdiriwang ang kanyang mga akda sa Pilipinas at sa buong mundo.

Sumulat rin siya ng mga tula tungkol sa pag-ibig tulad ng S a Pamilihan ng Puso, Pag-ibig, Kalupi ng Puso, Kamay ng Birhen, Puso, Ano Ka?, Sa Bilangguan ng Pag-ibig Walang Sala’y Napipiit! , Ang Pagbabalik, Kahit Saan,